Heineken duldt geen concurrentie, ook niet van kleine partijen.

Zoveel is duidelijk na de meest recente rechtszaak tegen de kleine bierbrouwerij Olm. Met dit vonnis komt overigens een definitief einde aan alle conflicten, aangezien Olm failliet is verklaard vanwege de financiële gevolgen van het vonnis.

Nadat partijen in 2010 al een conflict hadden over het gebruik van de rode ster in het merk van Olm, ging het conflict nu over het met Olmbier navullen van lege Heinekenfusten door Olm. De vraag of een bepaalde leverancier de verpakking van een andere leverancier opnieuw mag vullen met zijn eigen product, kent inmiddels een hele historie. Een klein overzicht.
 
In 1993 oordeelt de hoogste rechter van de Benelux dat het navullen van een gasfles door een ander dan Shell zelf, gebruik is van het merk dat op de gasfles staat. Met andere woorden: Shell kan een derde dus verbieden gasflessen na te vullen als het merk van Shell daar op staat.
 
Een iets andere kwestie speelt in de drankenindustrie. Hier ging het om een fabrikant die drankverpakkingen en losse drank apart inkocht en deze in de Benelux samenvoegde tot een eindproduct voor de consument. Red Bull spreekt deze fabrikant in een lange reeks van rechtszaken aan op merkinbreuk, omdat zij van mening is dat de verpakkingen die geproduceerd worden door de navuller te veel op de Red Bull-verpakkingen zouden lijken. Maar is de navuller wel degene die merkinbreuk pleegt? De laatste stand van zaken is dat de rechter van mening is dat het combineren van de inhoud met de verpakking die een merk draagt, gebruik van dat merk is. Daarom kan er wel degelijk inbreuk worden gemaakt door de navuller op de merkrechten van Red Bull. In deze lopende zaak moet de hoogste Europese rechter echter nog een definitieve uitspraak doen.
 
Enkele maanden geleden ging de kwestie over het navullen van een gasfles nog eens langs de rechter. De hoogste Europese rechter volgt in grote lijnen het oordeel van de Beneluxrechter uit 1993, maar geeft aan dat navullen niet altijd merkinbreuk hoeft te zijn. Het is zelfs zo dat navullen in principe is toegestaan, mits het duidelijk is voor de consument dat de navuller een ander bedrijf is dan de oorsponkelijke producent.
 
Juist dit laatste punt is de nekslag voor Olm in de rechtszaak die Heineken had aangespannen. Omdat de naam “Heineken” in de vaten gestanst staat – en ook juridisch de eigendom van de fusten bij Heineken was gebleven – oordeelde de rechter dat het voor de cafébezoeker onmogelijk is om aan de buitenkant van het biervat te kunnen zien of het vat Olmbier of Heinekenbier bevat. Door Heinekenvaten na te vullen met Olmbier zaait Olm op deze wijze nodeloos verwarring.
 
Een les voor de toekomst, hoewel het zeker is dat Olm deze fout niet nog een keer zal maken!