Het verborgen goud van GreenTechLab

In de drie jaar van zijn bestaan is er in het GreenTechLab op de Fontys-campus in Venlo veel nuttig onderzoek verricht voor de agro- en foodsector. Nu is er een dilemma: wie gaat er met de meest veelbelovende ideeën aan de haal?

Verwacht in het GreenTechLab geen plantenkas waar het groen welig tiert. Kartonnen dozen en computerschermen bepalen hier het decor. “Bij 75 procent van het werk dat studenten hier verrichten, gaat het om data-analyse”, weet Anton Winkelmolen. Hij is officieel in dienst van een agrarisch adviesbedrijf, maar nu zo’n beetje fulltime gedetacheerd bij GreenTechLab. Zo helpt hij Fontys om een brug te slaan naar de regio Greenport Venlo.

Technische vraagstukken in de agro- en foodsector

Het aantal studenten in GreenTechLab is dit semester gegroeid van zes naar tien. Zij storten zich op technische vraagstukken, die vanuit bedrijven in de regionale agro- en foodsector bij Fontys zijn neergelegd. Dat kan in de vorm zijn van een stage, minor of afstudeeropdracht. Het gaat om actuele ‘boerenproblemen’, zoals het meten van fijnstof in de stal of het ideale moment om te oogsten.

Nieuwe technieken

“Anderzijds werken wij hier met nieuwe technieken, waarvan de agrarische sector nauwelijks weet heeft. Wij bekijken of die op de markt zijn te brengen”, licht Winkelmolen toe. Zo is GreenTechLab een project gestart waarbij een drone wordt ingezet om schade aan gewassen te bepalen. Een analyse van de beelden geeft niet alleen de omvang ervan aan, maar ook of hier bijvoorbeeld dassen of wilde zwijnen hebben huisgehouden. “Verzekeraars laten altijd taxateurs de schade opnemen. Maar het is voor een mens nagenoeg onmogelijk om daarover een objectief oordeel te geven. De technieken die wij gebruiken, hebben de aandacht getrokken. Nu is het een pilot voor heel Nederland geworden, waarbij de provincie en landelijke instanties zijn betrokken.”

Houtje-touwtje-modellen

Het is een spannende tijd voor het lab, geeft de begeleider aan. Hij wijst op het flinke aantal dozen in de onderzoeksruimte. Stuk voor stuk bevatten die afgeronde projecten. Dat wil zeggen, afgerond door studenten. “Wij maken veel houtje-touwtje-modellen. Die werken wel, maar het zijn concepten die eigenlijk verder moeten worden ontwikkeld naar een industriële toepassing.” En daar wringt volgens hem de schoen. De opdrachtgever heeft daar meestal geen belang bij, laat staan de kennis ervoor.

Vermarkten van concepten

In de dozen zit dus als het ware goud, dat alleen nog moet worden gedolven. Maar door wie? Technische universiteiten zijn al veel verder in dit ‘vermarkten’, weet Winkelmolen. Aan de hand van een compleet marketingapparaat stonden zij intussen aan de basis van honderden startups die met interessante ideeën aan de slag zijn gegaan. “Fontys is een stichting en niet uit op het maken van winst. We hebben juristen gevraagd te onderzoeken of GreenTechLab licenties kan verlenen aan bedrijven. Ook de Raad van Bestuur zal moeten aangeven of ze dit wil. Want nu komen ontwikkelde concepten niet tot wasdom en dat is jammer.”

Boer zoekt engineer

Ondertussen heeft Winkelmolen het platform ‘Boer zoekt engineer’ opgericht, een Limburgse samenwerking tussen het hbo-techniekonderwijs en de agrosector. Vanuit Fontys Venlo gaat het om studenten ICT, Mechatronica, Industrieel Product Ontwerpen en Werktuigbouwkunde. Van die laatste opleiding komt Ted Augustus. Na een maand in GreenTechLab lijkt het hem – “onverwacht” – door de werksfeer en onderzoekswijze boeiend om in de agrarische sector te gaan werken.

Ted (22) werkt aan een apparaat dat meelwormen kan scheiden op basis van geslacht. De worm is voor de toekomst een interessant voedingsmiddel voor dieren en wellicht ook voor mensen, weet hij: “In Azië zijn veel mensen die dit dagelijks eten.” Gebleken is dat de verhouding vier vrouwtjes – één mannetje ideaal is voor de eiproductie van meelwormen. Handmatig scheiden is echter erg arbeidsintensief. De student heeft tot 9 januari om een testopstelling te presenteren. “Dit is echt innoverend, toekomstgericht onderzoek.”