Juridische Hogeschool kiest beste scriptie

Op vrijdagmiddag 14 maart wordt voor de derde keer in successie de JHS-scriptieprijs uitgereikt. De hoofdprijs voor de winnende student is €1000,-.

De auteurs van deze scripties worden op 14 maart in het zonnetje gezet en de jury: Piet-Hein Schoemaker (juryvoorzitter en oud-rechter in ‘s-Hertogenbosch), Cees Wallis (rechter in Breda) en Muriel van den Hazenkamp (advocaat in ’s-Hertogenbosch) maakt dan de winnaar bekend.

Genomineerden

De drie genomineerde studenten zijn: Iliass Bouhdan, Els Holdtgrefe-Goos en Ilse Ultee.

Iliass is afgestudeerd bij het kantoor Marks Wachters Notarissen (MWN) in Eindhoven. Zijn scriptie heeft als titel: ‘Wie houdt toezicht op de toezichthouders?’ Hij heeft een onderzoek verricht naar de (praktijk)gevolgen van het gewijzigde toezicht op het notariaat, zoals dat met ingang van 1 januari 2013 in werking is getreden. Aan de hand van praktijkvoorbeelden worden de meest opvallende knelpunten die het gevolg zijn van het gewijzigde toezicht in beeld gebracht. Als sluitstuk van deze analyse worden aanbevelingen geformuleerd, zodat MWN adequaat kan inspelen op het gewijzigde toezicht.

Els heeft een scriptie geschreven over de aansprakelijkheid van het Franciscus Ziekenhuis in Roosendaal (FZR) voor valincidenten bij (kwetsbare oudere) ziekenhuispatiënten. De scriptie heeft als toepasselijke titel ‘(Ge)vallen met letsel in het ziekenhuis’. Els heeft eerst het wettelijke kader voor aansprakelijkheid geschetst en vervolgens getoetst hoe dit is vertaald in de werkwijze van de kliniek rondom (het beperken van) valincidenten. Ze heeft een aantal mooie praktijkgerichte aanbevelingen gedaan aan het FZR.

Ilse heeft onderzoek verricht voor de Rechtbank Oost-Brabant (’s-Hertogenbosch) naar de rechtspositie van de meemoeder die ingrijpend gaat veranderen na inwerkingtreding van het wetsvoorstel inzake lesbisch ouderschap. Het vraagteken achter de titel van haar scriptie - ‘Mater semper certa est?’ - geeft aan dat dit aloude adagium in het Nederlandse familierecht straks niet meer onverkort van toepassing is. In een vlekkeloze schrijfstijl voert Ilse de lezer mee langs de ontstaansgeschiedenis van de wet, waarbij kritische noten uit de literatuur en de praktijk worden besproken. Hoewel de aanbevelingen in eerste instantie zijn gericht aan de medewerkers van de rechtbank, laat Ilse niet na om ook advies uit te brengen aan de wetgever en aan homo-wensouders.

Wie van deze drie prachtige scripties de felbegeerde prijs in de wacht gaat slepen, wordt op 14 maart bekend gemaakt bij de Juridische Hogeschool.