“Het kan mensen nog steeds verbazen dat je als vrouw een transportbedrijf runt”

Marcha Verstegen (49) moet in gezelschap van haar man nog weleens uitleggen dat niet haar echtgenoot, maar zij de directeur is van Verstegen-Adam Transportgroep BV. Dat kan tot verbaasde blikken leiden. “Kennelijk is het nog steeds niet voor de hand liggend dat je als vrouw eigenaar bent van een transportbedrijf.”

Marcha weet zelf ook niet goed waar de aannames over de man-vrouw verhouding vandaan komen. “Volgens mij gaat het juist wel goed met de emancipatie van de vrouw.” De directeur van het transportbedrijf uit Venhorst krijgt tijdens een telefoongesprek weleens het verzoek door te verbinden met haar mannelijke collega op de planning. “Dan antwoord ik dat ik ze net zo goed kan helpen.” Marcha denkt terug aan die keer dat ze een probleem had opgelost en degene aan de andere kant van de telefoonlijn opmerkte dat ‘haar baas wel trots op haar zal zijn’. “Mensen zijn soms geneigd je weg te zetten als de secretaresse van. Vaak kan ik er om lachen hoor, maar een enkele keer mogen ze een sneer terug verwachten.”

Plek op kantoor kwam vrij

Stellig was ze: nooit zou zij achter het stuur van een vrachtwagen plaatsnemen. Aan die belofte heeft ze zich gehouden. Na een meao-opleiding lag de inschrijving voor een vervolgopleiding aan de heao al klaar. Op dat moment stopte een medewerker op het kantoor van het transportbedrijf van haar vader. Toen haar werd gevraagd zijn plaats in te nemen, stemde ze toe. Twintig jaar oud was Marcha. Het werk rondom planning, administratie en verzekeringen beviel haar meer dan goed. “De overstap was niet voorzien, maar ik heb wel van jongs af aan gezegd liever met twintig mannen samen te werken dan met vijf vrouwen.”

Familie

De vader van Marcha heeft al ruim 15 jaar geleden afscheid genomen van het bedrijf, toch beschouwt Marcha haar onderneming als een soort familiebedrijf. “Wil je dit werk goed uitvoeren, dan is het heel belangrijk dat je familie volledig achter je staat. Dat geldt ook voor mijn man en kinderen.” De oudste zoon uit haar gezin heeft veruit de meeste affiniteit met de transportwereld en startte onlangs als 23-jarige bij DAF als verkoper. Ik weet nu nog niet of hij het stokje uiteindelijk overneemt, maar de kans is er.”

Elkaar aanvullen

Echtgenoot Herman Berkhof zat vroeger op de vrachtwagen, maar houdt zich nu bezig met het dagelijkse transport, onderhoud en op- en overslagwerkzaamheden. “Hij beschikt over de nodige technische kennis, waar het bij mij echt aan ontbreekt. Daarbij is hij een belangrijke schakel voor de chauffeurs: is er ’s avonds nog iets aan de hand, dan gaat hij terug.”

Empathie

In haar werk merkt Marcha dat mannen sneller geneigd zijn een klus met een botte bijl te klaren. “Voor vrouwen ligt dat vaak net anders. Wanneer er iets met onze chauffeurs aan de hand is, merk ik dat direct. Het is heel belangrijk om dan even een gesprek met elkaar te hebben.” Voor Marcha zijn haar werkdagen een continue wisselwerking samen met haar collega Kees op de planning. “Ritten worden verschoven, of er komen ritten bij. Daarnaast neem ik beslissingen op directieniveau, op het moment dat bijvoorbeeld een nieuwe wagen moet worden geregeld. Met bijna dertig jaar ervaring weet ik waar ik over praat. Ik zou het heel mooi vinden om te zien als in deze wereld vrouwen eens wat vaker naar voren treden.”

Auteur: Carline Klijn – van Best