AquaSurvey waarschuwt voor normoverschrijding in afvalwater

Er is iets vreemds aan de hand in de wereld van afvalwater. Een door nieuwe regelgeving ingevoerde analysemethode levert enorme normoverschrijdingen op. Dat kan vervelende gevolgen hebben voor bedrijven die afvalwater lozen. Jetsko Fennema van AquaSurvey legt uit wat er aan de hand is.

Afvalwater is (rest)water afkomstig van bedrijven en openbare ruimte. Dat water dient te worden afgevoerd. Daartoe zijn er regels opgesteld om het milieu te beschermen. Bedrijven zijn dan ook vaak verplicht om het eigen afvalwater te controleren op relevante parameters. Dat vraagt om handelingen zoals het afnemen van monsters en het verrichten van analyses.

Vraagtekens

En juist daar wringt ‘m momenteel de schoen. Directeur Jetsko Fennema van AquaSurvey, specialisten in afvalwateronderzoek, vertelt: “In de vergunningensfeer is een parameter veranderd. De zwevende stof in water dat geloosd wordt noemen we droogrest. Dat zijn de onopgeloste bestanddelen in het water. Er was altijd een vaste methode voor om de waarde daarvan te bepalen. Die is nu echter gewijzigd. Ineens treden er qua onderzoeksuitslagen nu wezenlijke verschillen op in de uitslag. Daardoor levert eigenlijk ieder monster normoverschrijding op. Wij zetten daarom onze vraagtekens bij de nieuwe methode. Daarom is het belangrijk om nu te onderzoeken hoe men tot dit systeem is gekomen en hoe de uitslagen geïnterpreteerd moeten worden. Daar kun je namelijk de nodige vraagtekens bij zetten.”

Appels met peren

Om opdrachtgevers goed te kunnen adviseren en naar de controlerende instanties zowel een vuist te kunnen maken als een sterk signaal af te geven, is AquaSurvey druk bezig om de twee verschillende methoden met elkaar te vergelijken. Fennema daarover: “In dat stadium zitten we nu. De vraag is of we nu appels met appelsap aan het vergelijken zijn of appels met peren. Ik denk helaas dat laatste. Daarom is het nu heel belangrijk om een algemeen rapport te maken waarmee we naar de overheid kunnen stappen.”

Nieuwe norm

De oude methode om te bepalen hoeveel zwevende deeltjes er per liter afvalwater voorkomen staat bekend onder de naam NEN6621. Bij de afgifte van nieuwe vergunningen wordt er nu echter gewerkt met de nieuwe Europese NEN-EN-872-norm. Fennema daarover: “Men spreekt nu over de droogrest/vaste stoffen in suspensie-methode. Die beoogt in de basis het hetzelfde doel; namelijk vaststellen hoeveel vaste deeltjes er in het afvalwater zitten. Maar met die nieuwe methode krijgen we dus heel andere getallen en waardes met stevig afwijkende uitkomsten tot gevolg.”

Glasvezelfilter

Fennema denkt wel te weten waar het misgaat: “Bij de oude methode werd het water onder druk gefiltreerd door een papieren filter met een poriegrootte van 45 micron. Dat papieren filter is in de nieuwe methode vervangen door een glasvezelfilter. Maar dan praten we niet meer over poriegrootte, maar over dichtheid. Uiteindelijk levert dat in de oude situatie bijvoorbeeld 5,2 milligram vervuiling per liter water op en liefst 1000 milligram met de nieuwe methode. De norm is 300 milligram dus dat betekent een overschrijding van ruim drie keer de norm. In theorie en volgens de nieuw vastgestelde regels betekent dat dus dat je water aan het lozen bent wat dermate vervuild is dat het buiten je vergunning valt. Dat is natuurlijk een probleem voor bedrijven die hier nu mee geconfronteerd worden. Formeel gezien kunnen zij namelijk zelfs boetes krijgen opgelegd of het bedrijf kan worden stilgelegd.”

Aan de bel trekken

Fennema vervolgt: “Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn op het moment dat er zoveel twijfels zijn over de analysemethode. Bedrijven trekken momenteel ook bij ons aan de bel natuurlijk, want die weten niet waar ze aan toe zijn. Vraag is daarom nu hoe we dit gaan aankaarten bij het bevoegd gezag zoals de gemeenten en waterschappen. Want wij signaleren nu iets dat helemaal niet strookt met de vorige toepassing. In mijn beleving zijn we dus echt appels met peren aan het vergelijken. En dat kan eigenlijk niet omdat er voor onze opdrachtgevers grote belangen op het spel staan. We gaan in onze definitieve rapportage niet over één nacht ijs, maar bedrijven die met deze problematiek worden geconfronteerd doen er dus wel goed aan om al in dit stadium aan de bel te trekken.”

Auteur: Ron van Kuijk