Waar komt jouw domeinnaam vandaan?

In januari verloren 81.000 Britten hun .eu-domeinnaam. Door de Brexit zijn ze niet langer inwoner van de Europese Unie en dat is een vereiste om gebruik te kunnen maken van een .eu-domein. Het is te hopen dat de meeste van hen alternatieve domeinnamen hebben.

De schade van het verlies van een zakelijke domeinnaam kan namelijk heel groot zijn. Denk maar aan verlies van ranking in Google of zakelijke mail die niet meer aankomt.

Bij veel Nederlandse ondernemers leidde het bericht tot meewarige reacties: ‘dit is nu eenmaal de prijs van de Brexit’, zo redeneren zij. Toch zijn ook Nederlandse ondernemers, zonder zich daar bewust van te zijn, vaak afhankelijk van een buitenlandse overheid of internationale organisatie voor hun online activiteiten. De reden? Veel mensen weten niet wat een domeinnaamextensie is en wie daarvoor verantwoordelijk is.

Landgebonden vs. generieke domeinnaamextensies

Er zijn twee soorten topleveldomeinen. Allereerst zijn er landgebonden domeinnaamextensies (ccTLD’s) die twee karakters tellen, zoals .nl voor Nederland en .de voor Duitsland. Daarnaast kennen we generieke domeinnaamextensies (gTLD’s) met meer dan twee karakters, zoals .com, .amsterdam en .shop. Deze laatste variant valt onder de directe regels van de ICANN.

Bij een ccTLD kan de overheid van het land in de regel invloed uitoefenen op het beleid van dit domein. De regering kan bijvoorbeeld wet- en regelgeving voor domeinen op haar grondgebied opstellen. Zo is SIDN, en daarmee het beleid voor .nl, onderworpen aan de Nederlandse wet. In een convenant met de Nederlandse overheid is onder andere afgesproken dat wij in Nederland gevestigd blijven zodat wij onder de Nederlandse wet blijven vallen. Bij een generiek domein mag de houder vertrouwen op de consistentie van de regels die mondiaal gelden en door ICANN, de mondiale organisatie voor domeinnamen, opgesteld zijn.

Veel ondernemers zijn zich er echter niet van bewust dat hun domeinnaam bij een ander land hoort. Denk bijvoorbeeld aan de veelgebruikte url-verkorter bit.ly. .ly is het domein van Libië. Of aan .me (Montenegro). Voor veel van die landen is de betekenis van hun landcode in het buitenland een bron van extra vraag naar domeinnamen en dus een bron van extra inkomsten.

Het eiland Niue wil .nu terug

Een ander voorbeeld is het domein .nu. Een extensie die in Nederland populair is door de tot actie aanzettende betekenis (koopdit.nu, solliciteer.nu). Weinig eigenaren staan erbij stil dat dit domein bij het Pacifische eiland Niue hoort. Het is 20 jaar geleden door de autoriteiten van dat eiland in licentie gegeven aan een commerciële partij die via de Zweedse SIDN genaamd ‘Internetstiftelsen’ de extensie in Nederland en Scandinavië exploiteert.

Maar Niue heeft inmiddels spijt van deze overeenkomst en probeert al een aantal jaar om .nu terug te krijgen. Onlangs hebben ze daartoe bij ICANN een verzoek ingediend. Dat lijkt op basis van de geldende regels voor overdracht van een landencode niet erg kansrijk. Niue hoopt echter dat andere landen binnen ICANN haar poging zullen steunen en dat er zo politieke druk ontstaat om het toch in handen te krijgen.

Als Niue gelijk krijgt, heeft dat mogelijk vergaande consequenties voor de houders van een .nu- domeinnaam. De regering kan nieuwe eisen stellen aan de houders of wellicht zelfs stellen dat zij niet gebonden is aan bestaande rechten van houders. Iets vergelijkbaars overkwam houders van een .cn-domeinnaam (China) ruim tien jaar geleden toen de Chinese regering de eisen aan het houden van een domeinnaam verscherpte en miljoenen domeinnaamhouders in korte tijd hun domeinnaam ontnam.

Wees conservatief

Daarom adviseer ik ondernemers altijd om conservatief te zijn, als zij een business willen bouwen op een domeinnaam: hoe vertrouwd is dit domein? Welke regels zijn van toepassing? Het lijkt een klein detail, maar een verkeerde keuze kan op lange termijn veel problemen geven.

Auteur: Michiel Henneke, marketingmanager SIDN