'Ondernemers te vaak opgezadeld met problemen personeel'

Werknemers zijn in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor hun inzetbaarheid. Nu krijgt dit veel te vaak vorm in wettelijke, eenzijdige plichten voor de werkgever.

 “Dat is wat mij betreft wel genoeg geweest.” Dat zegt voorzitter Michaël van Straalen van MKB-Nederland vandaag in het Financieele Dagblad.

Het ministerie van Sociale Zaken voerde vorige week campagne tegen werkstress. Minister Asscher stelde daarbij dat werkstress geen schande is “maar dat het wel schandalig is als de werkgever daar geen aandacht voor heeft”.

De overheid legt steeds meer financiële verantwoordelijkheden, maar ook steeds weer nieuwe claims op bijzonder verlof, plichten rond ziekte van werknemers en arboverplichtingen neer bij werkgevers. Zo stijgen de lasten voortdurend omdat werkgevers een groot deel van de zorgkosten betalen: ze vergoeden de helft van de premie voor de zorgverzekering aan de werknemer en moeten twee jaar loon doorbetalen aan zieke werknemers. Ongeacht de oorzaak daarvan.

Van Straalen windt zich vooral op over de wet BeZaVa (‘Modernisering Ziektewet’). “Nog veel gekker: financieel verantwoordelijk worden voor werknemers die helemaal niet meer bij jou in dienst zijn.”

De mkb-voorman heeft meer voorbeelden waarbij de werkgever (financieel) aansprakelijk is voor zaken waarop hij lang niet altijd invloed heeft. “Op arboterrein wordt de werkgever meteen verantwoordelijk gesteld als er een ongeluk gebeurt, zelfs als de werknemer zelf niet de veiligheidsmaatregelen in acht heeft genomen.” Bij de combinatie van arbeid en zorg speelt hetzelfde mechanisme. “Nu er steeds meer beroep gedaan wordt op mantelzorgers moet de werkgever hier ruimte voor bieden, het liefst nog met extra verlofclaims in de wet bovenop alle andere vrije dagen die er voor werknemers al zijn.”

Van Straalen wijst ook op het partnerverlof voor jonge vaders en een nieuwe wet die binnenkort ingaat over flexibel werken. ‘’MKB-Nederland heeft er gelukkig voor gezorgd dat de meest rare onderdelen uit deze wet zijn verdwenen, zodat de werkgever het thuiswerken nog wel kan afwijzen.” Werkgevers investeren veel in de inzetbaarheid van hun medewerkers, zo besluit Van Straalen zijn betoog. “Maar waar blijft de eigen verantwoordelijkheid van de werknemer?”